Een jongetje zit op een stoel aan een grote lege tafel. Er fluistert iemand in zijn oor. Hij maakt kommetjes van zijn handen en drukt ze tegen zijn hoofd. Dan weet hij zeker dat het zijn zusje is. Ze wil vannacht met hem gaan fietsen. De jongen is verbaasd... Nu weet ik best dat je veel kan als je dood bent. Je kan gesprekken doen stilvallen en mensen doen huilen. Je naam wordt plechtig uitgesproken en alleen al door aan jou te denken, vallen mensen elkaar in de armen. Maar fietsen?
Het verdriet van de dood van zijn zusje is duidelijk voelbaar in het huis. Als moeder hem naar bed brengt vraagt hij haar of doodgaan pijn doet. "Alles wordt stil", zegt moeder. "Dood zijn is als dromen, maar dan groter". In de nacht stappen ze op de fiets, zusje en hij, de tuin door, de straat uit, door het bos, de beek en de lucht. Terug naar de plek en het uiteindelijke moment waar het verdriet begon, het verdriet dat als behangpapier in alle kamers van het huis hing en verstopt zat in de soep van mama en in het klussen van papa. De jongen keert 's ochtends terug van een intense reis. Deze reis naar het verdriet brengt weer leven in huis.
Het boek eindigt met een rijk gevulde tafel, de geur van warm brood en muziek.
Wat een rijk verhaal met poëtische taal en illustraties. Het voedt je en troost je. Een boek om jezelf cadeau te doen.
Wilma Verhoeven
Querido, 16.95
reserveren je boek hier
Beste collega´s,
BeantwoordenVerwijderenPrachtig boek, liefhebbers van Marit Tornqvist enthousiast dat er weer een nieuwe uitgave is. Boek loopt goed bij Mancemax Deventer