Al dat heerlijke verdriet - Peter van Gestel
Je hebt van die schrijvers die mij, bij het verschijnen van hun nieuwste boek, verleiden om alles aan de kant te leggen en te gaan lezen. Peter van Gestel is er daar één van. Van Gestel schrijft over bijzondere mensen, die echt iets te vertellen hebben. Mariken bijvoorbeeld, zij woont in het Waanwoud, samen met de oude Archibald. Ze heeft nog nooit andere mensen gezien. Het boek over Mariken is in 1998 bekroond met een Gouden Uil en een Zilveren Griffel. In 2002 kreeg hij opnieuw goud, nu voor Winterijs. Het boek werd ook bekroond met de Woutertje Pieterse Prijs en de Nienke van Hichtumprijs (2003).
In 2006 werd Van Gestel onderscheiden met de Theo Thijssenprijs voor zijn gehele oeuvre.
Korte inhoud van zijn nieuwste boek: Jasper snapt weinig van mensen. Ze noemen zijn vader een schooier, terwijl je je met hem juist zo fijn kunt laten natregenen. '"We laten ons lekker natregenen, Lieve Heer!", riep papa en hij zong een lied dat te moeilijk voor ons was om mee te kunnen zingen. Toen het lied uit was riep hij luid en zangerig: "Alleen als ik zing, Lieve Heer, geloof ik in U, zeg nu zelf: dat is toch beter dan niets". Hij legde een arm over onze schouders. "Ik ben echt stapelgek op jullie", zei hij. "Al ben en blijf ik dan ook een slecht mens". Het bleef maar regenen en regenen. Ik was intens gelukkig'
Maar dan wordt zijn vader dood aangetroffen op een bankje in het plantsoen. Jasper begrijpt er niets van. Wat moet hij met een dode vader? Van verdrietige zusjes weet hij weinig af, van ongelukkige moeders nog minder. Hij reageert zich af op hen. Maar ook ontdekt hij dat verdriet niet alleen pijn doet.
In het nieuwste nummer van het gratis tijdschrift Lezen (over leesbevordering en literatuureducatie) in de rubriek Profiel ook aandacht voor de schrijver Peter van Gestel en zijn nieuwste boek.
Vanaf 10 jaar
ISBN 9789045112268
13.95 euro
Geen opmerkingen:
Een reactie posten